zondag 19 april 2009

Dag 67 in Graz, en andere nachtelijke Oostenrijkse landschappen

Verslag vrijdag 10 april ’09

Zoals gepland slaap ik vandaag uit. In de namiddag wil ik naar de bib gaan om nog vanalle dingen op te zoeken voor een taak voor ik vertrek. Ik fiets dus rond één uur naar de bib… wat blijkt daar: dat ze gesloten zijn in de namiddag omdat het Karfreitag is! Pff, overkatholiek Oostenrijkers! Zonder het bibnet kan ik weinig doen voor de taak en ik wou ook een bepaald boek raadplegen dat me weer verder voort zou moeten helpen… dat zal bij deze dus tot na de vakantie moeten wachten.
Ik ga dan maar wat andere teksten lezen in het zonnetje op het pleintje voor de kerk en voor mijn deur. Daarna doe ik nog een paar laatste inkopen voor de treinreis. Ik ga nog eens lopen, daarna neem ik een douche, maak eten warm. Ontdek dat ik nog een salade moet opmaken en maak die klaar voor onderweg… uiteindelijk moet ik hem achterlaten door plaatsgebrek. Ineens is de tijd snel gegaan en moet ik mij als een gek beginnen haasten. Ik zoek op dat ik zonder problemen een tram later kan nemen. Aan de tramhalte aangekomen blijkt dat het internet niet klopte. Volgens de regeling aan de tramhalte komt die tram pas tien minuten laten… ik ga op van de stress. Theoretisch kan ik er geraken maar dan moet die tram perfect doorrijden en de verbinding heel snel verlopen. Ik sta tien minuten aan die halte, volledig gestress. Ik dokter noodscenario’s uit voor als ik de trein mis en verwijt mezelf dat ik geen nummer van een taxi in mijn gsm heb! Als ik aankom op jakomini staat er al een tram klaar die moet vertrekken naar het station.. ik ben blij en vlieg er meteen op… daar sta ik dan… de tram blijft stilstaan. Ik wou dat ik streng gelovig was en dat ik kon bidden dan die tram gewoon zou vertrekken. Terwijl ik dat ben aan het denken verschijnt er een Jesusschilderij op de tv in tram. Toeval alom en laat nu de tram vertrekken, dan wordt ik echt gelovig. En daar vertrok de tram. Ik ben dat Jezusbeeld eeuwig dankbaar! :-) Maar ik ben er nog niet, de tram rijdt traag over de drukke winkelstraat richting station, ik stress verder. Ik zie elke minuut voorbijtikken. Zet bij al een halte te vroeg bij de uitgang klaar om naar het perron te racen. Vijfendertig als zie ik op de stationklok, de trein vertrekt om achtendertig. Gelukkig is het geluk mij goed gezind. De trein staat te wachten op peroon één. (daar kan je recht op lopen, voor de andere moet je eerst naar benenden en dan terug naar boven.) Twee minuten voor vertrek zet ik mijn voet op de trein, mijn plaats vind ik vrij vlot. Daarna heb ik nog een half uur à een uur nodig om van de stress te bekomen. Eindelijk op weg naar Zwitserland! Op de blijf ik de eerst enkele uren wakker. Er zit even iemand naast mij tussen tien en twaalf ofzo en daarna zit ik alleen. Nadat die persoon weg is, zet ik mijn rugzak naast mij, met mijn hoofd, of andere lichaamsdelen op mijn tas en rugzak slaap ik dan toch een beetje. Een half uurtje hier, een half uurtje daar, en ook eens twee uur, als de trein ter uitzondering eens twee uur niet stilstaat. Das echt afschuwelijk hoeveel dat deze trein stopt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten