Dag 75 en 76 op doorreis en de nacht daartussen: Nendaz-Strasbourg-Linz-Graz

Verslag zaterdag 18 april en zondag 19 april 09

We ontbijten nog met z’n allen op het appartement in Nendaz. Ik (en anderen) voorzie(n) mezelf van een goede voorraad eten en drinken voor de treinreis en de wachttijd en dan kan de afdaling beginnen. We rijden richting Strasbourg, om 15h wordt ik daar afgezet. De rest rijdt verder richting België. Ik wandel naar het station maar heb eigenlijk nog meer als vijf uur te vullen voor mijn trein vertrekt. Ik laat mijn rugzak voor 4euro achter in een locker in het station. Hij past er maar net in maar ik moet hem nu toch al niet meer heel te tijd meesleuren. Dan ga ik op zoek naar de toeristische dienst in het station voor een kaart. Ik weiger het uiteindelijk te kopen omdat ze er 1 euro voor vragen! Smerige Fransen, in andere steden smijten ze ermee naar uwe kop en hier zijn ze zo vriendelijk er een euro voor te vragen. Zonder kaart zal het voor die paar uur ook wel lukken. Ik ben toch niet van plan een toeristisch bezoek te brengen aan deze stad. Ik vind mijn weg aan de hand van plannen die er af en toe staan. Ik vervloek de stad, het blijft regenen, ik ben doorweekt, ik betaal 3,20 euro voor een thee, blijf dan ook koppig bijna twee uur in dat café zitten. Spijtig genoeg ben ik dan nog niet droog. Ben het lezen beu en ga dus terug naar buiten. Ik loop even rond voor wat lucht maar het regent nog steeds! Ondertussen heb ik al heel Frankrijk vervloekt. Niet veel later ga ik in een pizzaria iets eten en daarna ga ik op tijd(!) terug naar het station. Ik haal mijn rugzak weer uit de locker en dan moet ik nog een klein uurtje in de wachtzaal zitten. Gelukkig is het daar wel warm en rustig. Om kwart na acht kan ik al op mijn trein. Het valt beter mee als verwacht want ik kan liggen. Het zijn zo coupés met zes stoelen. Drie over drie. Als je je eigen zetel en die over je zo ver mogelijk uitrekt heb je een bed. Omdat het gereserveerd is en een nachttrein is, is bij iedereen de stoel over die persoon vrij. Ik kan dus slapen! De mensen in mijn wagon vallen ook wel mee. Een Chinees/Japans uitziende jongen die naar Stuttgart moet en erg behulpzaam is en enkel Engels spreekt. En een vrouw die niets zegt maar vriendelijk overkomt, iets in de dertig is en een kantwerkje bij heeft. Na Stuttgart wordt de plaats van de Japanner (al denk ik dat het eerder nog iets anders is) ingenomen door een Oostenrijker… Dat denk ik toch, af te leiden aan de manier waarop hij vroeg of die plaats vrij was. Om vier uur staat mijn wakker. Ik heb toch wel een aantal korte slaapjes kunnen doen tussen elf en vier. Om 4.33h moet ik afstappen in Linz, de trein rijdt verder naar Wenen. Vijf minuten later als gepland komt de trein daar aan. Het station is modern en opgekuist. Het is niet verlaten maar echte clochards zijn er ook niet (wel halve clochards en vreemde figuren) maar er loopt ook wat secuirity rond dus ik voel me vrij veilig. Eerst wacht ik even beneden op een bankje, eet een koekje voor de ochtendhonger en ontdek dan dat er toch een afgesloten wachtruimte is. Op de meeste banken hier hangen jongeren te slapen, ik merk dat ze helemaal geen bagage bij hebben en sommige hebben ook enkel een T-shirt aan (’t is dus overdag alvast warm in Oostenrijk). Ik vind het toch wat verdacht dus ga de roltrap op die naar de uitgang leidt en waar langs de andere kant de wachtruimte is. Er staar op dat die pas vanaf 5uur open is, dus ik denk: “goed dat ik nu pas naar boven kom”. Er staat ook op dat je er enkel mag zitten als je een geldig treinticket hebt. Ook dat klinkt wel geruststellend. Als ik binnenkom worden een paar van deze ideeën al ontkracht. Er liggen een drietal mensen op de tegels(!) in de stationswachtzaal te slapen. Het zijn wel alledrie reizende of erg alternatief uitziende jongeren en geen clochards. Er zitten ook twee figuren die ik nog wel als clochard zou bestempelen. Iedereen hangt of ligt te slapen als ik binnenkom. Dat ruik ik dan ook meteen, de stinkende geur van een aantal slapende mensen bijeen, ik ben blij dat ik beneden al iets kleins at want hier is mijn honger toch wel over. Aan de ingang zit nog één andere jongen die ook niet slaapt. Hij ziet er amper 18 uit en zit heel te tijd voor zich uit te smilen. Zijn cola ligt omgevallen en slordig naast hem op de grond. (valt wel op vermits hier voor de rest geen afval ligt). Ik begin hier maar wat de lezen en doe ondertussen een kleine observatie van mensen die tussen vijf en zes het station binnenkomen (ik heb zicht op de ingang van het station). Om stip half zes komt de secuirityman de mensen die op de grond zitten wakker maken en zeggen dat ze op de stoelen moeten zitten. Om tien voor zes wordt omgeroepen dat de trein naar Graz al klaar staat, dus ik vertrek al richting trein (die vertrekt eigenlijk pas om tien na zes). Het is weer een trein met zo coupés voor zes personen/drie liggende personen. Ik heb de hele rit een coupé voor mij alleen. Hier slaap ik nog het beste. De trein stopt veel minder als de nachttrein en de deur van de coupé blijft ook gesloten. Ik slaap eerst een volledig uur en daarna nog twee keer een half uur. Rond mij zie ik in het typische landschap de zon steeds hoger opkomen. Om negen uur ben ik uiteindelijk in Graz. Het tramverkeer verloopt om de één of andere zondagse reden niet zo goed en ik ben pas om kwart voor tien thuis. Het begin van een zondag! Toch een vreemd gevoel dat het nog zo vroeg is. De hele morgen voel ik me nog vrij uitgerust maar kan me toch nergens aan zetten, in de namiddag slaap ik nog drie uur. Eigenlijk een op en top zondag, zonder activiteit. :-)