Donderdag 11 juni en vrijdag 12 juni 09
Volle zomer hier! Met het raam open en mijn benen in de zon op de vensterbank begin ik al bijna naar gewoonte mijn studiedag. Vandaag is een feestdag dus alles potdicht en de kerk beleefd drukke tijden. Nee, ik moet toegeven, dit is tot nu toe de feestdag met het minste kerkgangers. Ik heb ook geen flauw idee wat Fronleichnam betekent dus misschien is het helemaal niet zo kerkelijk. Maar goed, terwijl kleine kinderen op het kerkplein spelen en door het watertje op het plein lopen lees ik ijverig Duitse teksten om mijn examen voor te bereiden. Vandaag is een studeerdag maar morgen wordt weer een taakdag. Al moet ik op vrijdag ook wel opstaan omdat ik les heb. De vrijdag verloopt als volgt: lezen, les, officiële staatsburger van Oostenrijk worden (voor twee weken weliswaar … moest nog een officieel document gaan ophalen dat ik wat uitgesteld had, maar alles nog volgens de regels!), weer lezen, weer les, opzoeken en lezen in de bib, en u gelooft het of niet, dan was het alweer 21.30h! (het sluitingsuur van de bib). Nu heb ik geen flauw idee waarom ik een saaie dag als deze beschrijf.. sja, het is maar dat iemand het weet! Ik heb vandaag misschien een beetje gebrek gehad aan contact met medemensen. Dit weekend is het ‘Afrika Fest’ in een park in Graz, niet zo ver van mij. Daar plan ik morgen, als pauze dan toch even mijn kop te laten zien! Hip hoi! Afrika in Graz, ik ben eens nieuwsgierig. Toppunt van de dag is misschien het afstuderen van mijn huisgenoot. Hij is nu bachelor of Arts… de reactie als ik hem feliciteerde: Och, jij bent afgestudeerd, voor ik aan mijn studie begonnen was! ( verwijzing naar de leeftijd) Sja, Belgische ijverigheid. Amai, klinkt ook ni bepaald natuurlijk maar goed. Bye! X
vrijdag 12 juni 2009
donderdag 11 juni 2009
Dag 127 in Graz: taken in de uni, gitaren in Stadtpark
Woensdag 10 juni ’09
Als ik goed heb geteld is het ondertussen al dag 127. Het gat van de niet verslagen dagen is te groot geworden! Ik kan het niet meer dichten. Al is veel van die tijd wel naar taken, presentatie voorbereiden of examens gegaan. De echte eindrace begint echter pas. Twee weken, twee presentaties, drie papers, vier (of eigenlijk vijf) examens. Wie biedt er meer? Hier in elk geval niemand! Van de erasmusstudenten toch niet. Maar ja, als alles lukt verlies ik geen half jaar door mijn erasmus, wat vele andere wel zoizo hebben. Maar ik sla niet net vandaag aan het schrijven om mezelf te beklagen.. neen, ik tegendeel. Vandaag heb ik wat gewerkt aan taken/presentaties. Geen denderende dag maar dat kan ook al eens gebeuren. Morgen plan ik te studeren voor één van de examens in de week dat ik er drie heb en ondertussen nog les ook. Ik ben nog steeds niet van mening veranderd: zotte klojo’s! Maar nu ben ik nog steeds niet afgeweken van het zelfbeklag. Op naar wat zelfreflectie, zelfprijzing :-). Dat ik het nu ook niet exact. Eerder: mezelf gelukkig prijzen. En dat doe ik met de heerlijk ontspannen avond in het stadspark. Vandaag was het zonnig en warm dus we hadden ’s avonds afgesproken om in het park iets te drinken. Vele mensen dachten daar zo over. (morgen is het namelijk een feestdag dus iedereen heeft een vrije avond) We begonnen met een klein groepje en uiteindelijk bleken er echt ongelofelijk veel Erasmusstudenten op dezelfde plek in het park te hebben afgesproken. Bekende en minder bekende. Verjarenden en afscheidnemenden. Alles op een hoopje en later nog in het water (een paar zatte mensen eindigden in het zeer artificiële meer, rivier met stilstaan water in het park). Er was ook iemand met een gitaar. Zalig! Niet dat we veel gemeenschappelijk kenden maar gewoon al de muziek van de gitaar en een paar meezingende mensen gaf een heerlijke sfeer. En dat allemaal in het midden van de stad, in het midden van het stadspark, stiekem Dekoninck drinkend, en geen Oostenrijks bier. Ach, als ze het proeven, begrijpen ze waarom ;-). Tot zover de uiteenzetting van amusement tot zelfbeklag. Nene, dat laatste doe ik echt niet. De laatste drie weken zijn ingegaan en ik wil de dagen echt niet aftellen, maar de periode is te druk om niet met de dagen bezig te zijn. In elk geval, naast het afslaan van tripjes (een Sloveniëtripje meerbepaald) of het afslaan van ‘ganze Tag Ausflüge’, is er nog een groot genoeg aanbod ontspanning. En het weer wordt er beter op. het is weer even kouder geworden hier: kouder is 18° - 20° niet in de 20°, laat staan eind de 20 maar ik denk niet dat het erger is als in België (op één dag na: zaterdag 30 mei! Ijskoud! Heb mijn handschoenen terug aangedaan! En ik had die zaterdag van 9h tot 18.30h les! Maar goed, morgen weer mooi en hopelijk blijft het zo! Slaapwel!
Als ik goed heb geteld is het ondertussen al dag 127. Het gat van de niet verslagen dagen is te groot geworden! Ik kan het niet meer dichten. Al is veel van die tijd wel naar taken, presentatie voorbereiden of examens gegaan. De echte eindrace begint echter pas. Twee weken, twee presentaties, drie papers, vier (of eigenlijk vijf) examens. Wie biedt er meer? Hier in elk geval niemand! Van de erasmusstudenten toch niet. Maar ja, als alles lukt verlies ik geen half jaar door mijn erasmus, wat vele andere wel zoizo hebben. Maar ik sla niet net vandaag aan het schrijven om mezelf te beklagen.. neen, ik tegendeel. Vandaag heb ik wat gewerkt aan taken/presentaties. Geen denderende dag maar dat kan ook al eens gebeuren. Morgen plan ik te studeren voor één van de examens in de week dat ik er drie heb en ondertussen nog les ook. Ik ben nog steeds niet van mening veranderd: zotte klojo’s! Maar nu ben ik nog steeds niet afgeweken van het zelfbeklag. Op naar wat zelfreflectie, zelfprijzing :-). Dat ik het nu ook niet exact. Eerder: mezelf gelukkig prijzen. En dat doe ik met de heerlijk ontspannen avond in het stadspark. Vandaag was het zonnig en warm dus we hadden ’s avonds afgesproken om in het park iets te drinken. Vele mensen dachten daar zo over. (morgen is het namelijk een feestdag dus iedereen heeft een vrije avond) We begonnen met een klein groepje en uiteindelijk bleken er echt ongelofelijk veel Erasmusstudenten op dezelfde plek in het park te hebben afgesproken. Bekende en minder bekende. Verjarenden en afscheidnemenden. Alles op een hoopje en later nog in het water (een paar zatte mensen eindigden in het zeer artificiële meer, rivier met stilstaan water in het park). Er was ook iemand met een gitaar. Zalig! Niet dat we veel gemeenschappelijk kenden maar gewoon al de muziek van de gitaar en een paar meezingende mensen gaf een heerlijke sfeer. En dat allemaal in het midden van de stad, in het midden van het stadspark, stiekem Dekoninck drinkend, en geen Oostenrijks bier. Ach, als ze het proeven, begrijpen ze waarom ;-). Tot zover de uiteenzetting van amusement tot zelfbeklag. Nene, dat laatste doe ik echt niet. De laatste drie weken zijn ingegaan en ik wil de dagen echt niet aftellen, maar de periode is te druk om niet met de dagen bezig te zijn. In elk geval, naast het afslaan van tripjes (een Sloveniëtripje meerbepaald) of het afslaan van ‘ganze Tag Ausflüge’, is er nog een groot genoeg aanbod ontspanning. En het weer wordt er beter op. het is weer even kouder geworden hier: kouder is 18° - 20° niet in de 20°, laat staan eind de 20 maar ik denk niet dat het erger is als in België (op één dag na: zaterdag 30 mei! Ijskoud! Heb mijn handschoenen terug aangedaan! En ik had die zaterdag van 9h tot 18.30h les! Maar goed, morgen weer mooi en hopelijk blijft het zo! Slaapwel!
Abonneren op:
Posts (Atom)
