Dag 107 – 108 in Kroatië (Selce, Plitvice)

Donderdag 21 mei ’09

Vannacht heb ik heel de nacht half geslapen omdat de andere rond twee uur zouden aankomen, en een Radka’s gsm zouden laten rinkelen. De tweede auto, die grotendeels in het andere huis slaapt zou normaal morgen zeer vroeg vertrekken maar de chauffeur (een Spanjaard :-) ) prefereerde om ’s avonds te rijden. Ik werd echter niet gewekt door een gsm, tot zeven uur toen Radka bewust wakker werd en zag dat nog steeds niemand haar gerinkeld had. In de stress. Ik ben uiteraard de kalmte zelve. We proberen alle mensen van de auto te bellen, geen enkele neemt op! Nu worden we toch wel ongerust want ze zouden normaal gezien vijf uur geleden aangekomen zijn.. Rampscenario’s … maar zonder zekerheid nog niet panikeren. We proberen nog eens iedereen te bellen, uiteindelijk neem Riika (Finse) op. Ze liggen te slapen op het strand en zullen over een paar uur naar ons komen. Opluchting! Ik kruip in terug in mijn bed en tussen zeven en negen slaap ik nog mijn beste twee uur van de hele nacht. Hoe vermoeiend kan het zijn om half te slapen! Om negen uur komt de tweede auto dan bij ons aankloppen. Blijkt dat ze vannacht voor de deur stonden. Elina had ze gezien toen ze naar het toilet ging… Ze wilden ons niet wekken dus hebben ze een verschrikkelijk nachtrust gehad op de stenen op het strand en in de auto… Stom! Want ik was de avond ervoor, na een lange discussie met iedereen, samen met Ronald (een Nederlander, sliep één nacht in ons huis, verhuisde daarna naar het ander, reed mee met de andere auto die ook vandaag reed, met buiten hem, vier Finnen = twee koppels) aan de ‘huisbazen’ gaan vragen of er eventueel een paar extra mensen in het huis konden slapen voor enkele uren. Dat was geen probleem.. maar uiteindelijk verloren moeite! Ach ja. We hebben toch een mooie discussie gehad of we de huisbazen er al dan niet van op de hoogte moesten brengen. (De Nederlandse openheid en eerlijkheid heeft het gesprek gewonnen, de Belgische moedigheid mocht het uiteindelijk gaan uitleggen). In elk geval, we zijn in dag twee in Kroatië beland! Felle zon, van ’s morgens vroeg! Bakker beneden in het dorp en een strand dat op ons wacht. We gaan naar het strand en dit is de langste stranddag die ik ooit heb geleefd denk ik. Ik besef weer dat strandvakanties niet mijn ding is! De zon is ook veel te warm en ik zoek verwoed naar plekjes schaduw. In de loop van de dag komt ook nog de laatste auto aan. Het grootste deel daarvan zal ook in ons huis slapen. Johannes, een Oosterijker. Marika en haar zus Susanna, die haar een weekje bezoekt en dan al wat bagage meeneemt en dan nog twee andere die niet in ons huis slapen. Heino en Elsika (resp Fin en Tsjechische). Deze avond zijn we dus voltallig! Een gezellige avond! We wandelen ook nog naar het naburige dorp om daar een Kroatisch pintje te drinken. Daar gaat de bende! (16 man!) (das 20 – de vier Finnen = de twee koppels in de auto zaten, zij zitten ook met z’n vier in een ander huis). Ik ben blij dat deze dag toch nog een activiteit heeft, woont na de stranddag had ik daar een zeurende behoefte aan! (al is dag niet echt een bestaande uitspraak..) We maken het niet té laat want de volgende dag gaan we naar de Plitvice meren!! Een hele dag uitstap! Officiële plan: vertrek om acht uur. Officieus, we vertrekken zoizo later want het is onmogelijk dat iedereen zo stipt is. De Plitvice meren is ook wel een paar uur rijden. Maar eerst, eens goed slapen.

Vrijdag 22 mei ’09

Vroeg op, naar de bakker voor een lunchpakket en om kwart na acht kunnen we dan toch al vertrekken! Maar dan … Pam.Pam.Paaam…. Topi valt van een drempel en verstuikt zijn voet fameus. Hup, medische studenten erbij halen! Oké, ijs mee in de auto en off we go! De voet blijkt wel echt serieus verstuikt te zijn maar niet gebroken. Hij gaat toch mee in het park maar Elina en hij (koppel) zullen met z’n tweeën een kortere en langzamere tocht doen tussen de meren. Ondertussen gaat een groep van 18 man, die af en toe wat verspreid en dan weer samenkomt, op pad! Tussen bejaardenclubs en massa’s schoolkinderen genieten we van het prachtige natuurpark! In de loop van de dag komt het idee op voor een barbecue. Bij één huisje staat een barbecue in de tuin en op de heenweg naar de Plitvice meren zijn we een lidl gepasseerd waar iedereen wat vlees zou kunnen kopen. Op het einde van de dag, wordt de knoop doorgehakt en in massa rijden we achter elkaar naar de lidl! Iedereen koopt wat, groepjes vleesdelers worden gevormd en dan wordt de tocht naar huis verder gezet. Uiteindelijk is het al zeven à acht uur als we thuis aankomen. Het lijkt nu al, of we hier al dagen zijn, volop ontspanning, en iedereen vrolijk. Maar ’t is al laat dus we moeten meteen beginnen grillen! Bestorming van de barbecue, salades worden geprepareerd, allerlei soorten vlees worden op de barbecue gegooid en drank vloeit. Het is een gezellige avond maar het koelt toch fameus af dus we maken het niet ongelofelijk laat. Binnen wordt nog een beetje nagetafeld maar om echt nog laat door te doen zijn we veel te kapot! Es war einen sehr schönen Tag! Gute Nacht und sweet dreams.