Dag 7 in Graz

00.45h - maandagavond 9/02/09, officieel reeds dinsdag 10/02/09

Dag zeven, das al bijna een week in Oostenrijk. Vanmorgen stond ik vroeg op om weer vol energie naar mijn Duitse les te gaan, wat de middag zou brengen moest ik nog afwachten. De Duitse les was veel grammatica en spreken over sprookjes, wat, zeker als het bij Rotkäppchen blijft niet bepaald een interessant onderwerp is. Na de les is er in het hoofdgebouw iets over Health Insurance en visa, na onze boterhammen te hebben opgegeten gaan we er samen eens een kijkje nemen. Ja! Boterhammen, geen warm en duur middageten op restaurant, de Portugese Sara vind het hier toch ook maar duur. De Health Insurance info blijkt voor niet-EU-burgers te zijn dus we kunnen al meteen weer vertrekken. Sinds de pauze van de Duitse les heb ik een programma voor de namiddag. Om twee uur op Jakominiplatz en van daaruit gaan we naar de bergen om er één te beklimmen. De Portugese zegt dat ze ook mee gaat. We haasten ons alletwee naar huis want we willen nog iets warmers aandoen voor de sneeuw in de bergen! (het zijn wel geen ski-bergen ofzo hoor, gewoon de bergen die rond de stad liggen, die zijn net iets lager) Onderweg kom ik erop dat ik nog een blad moet indienen bij de stad (verplichtingen à la districtshuis in Antwerpen). Ik moet me aanmelden omdat ik langer dan drie maanden in het land blijf. Ik haast me dus nog meer want die dienst sluit om vier uur en na de uitstap zal ik er uit niet meer geraken. Ik kom iets te laat op de afspraak maar op tijd om de bus te halen, de Portugese haalt het spijtig genoeg niet. Daar ga ik dan, op naar de bergen met een bende van 7 andere mensen van wie ik de meerderheid niet ik. (ik ken een franse jongen David en het Tsjechische meisje Veronika) Na een half uurtje bussen komen we aan in een deelgemeente van Graz denk ik, aan de voet van een berg (Gösting). Daar start onze stevige Spaziergang: over glijdende kiezels (die leggen ze hier tegen het glijden van de sneeuw, je valt vooral niet door de overvloed aan kiezels op de stijle wegen), over ijs, sneeuw en zand. We zien in de verte Graz liggen. Als we bovenkomen hebben we een prachtig uitzicht over de stad. We kunnen haar in haar geheel en van op afstand zien. (de berg gisteren lag eerder in het midden van de stad). Tijdens de wandeling deed ik een paar babbeltje en het ongemakkelijke gevoel waarmee ik vertrok is bij het bereiken van de top helemaal verdwenen. :-) We drinken er zelfs een slokje Jägermeister op! De Hongaarse jongen toverde een mini-flesje uit zijn rugzak en deelde zijn overwinningsdrank. Na een paar foto’s vertrekken we terug naar beneden. Wat met wat glijden en schuiven verbazend vlot vooruitgaat. Om vijf uur stappen we weer op de bus waar we twee uur geleden afstapte. Vanaf jakominiplatz gaat ieder weer zijn kant uit en om zes uur ben ik weer thuis. Koud en uitgeput, moe van na de koude wandeling zo lang op in een warme bus te zitten. Maar op mijn kot aangekomen wacht mij een nieuwe verrassing… het meisje in wiens kamer ik deze week zou slapen is toch al terug. Vreemd want ze had op een briefje geschreven dat ik zonder probleem tot vrijdag in haar kamer mocht slapen. Maar goed, umziehen! Mijn toekomstige kamer staan momenteel enkele dagen vrij dus kan ik er al even in. Hij moet wel nog leeggehaald worden door de eigenlijke huidige bewoner dus hij zal er als mijn kamer zijnde erg anders uit zien. (nu staat het bed beneden, ik ga op de duplex slapen, nu staat er een reusachtige kast die ik nooit zou kunnen vullen en veel vierkante meters inneemt, die gaat er bij mij ook uit. Ik ben nu voor een paar nachten zeker. Donderdagnacht wordt in de woonkamer slapen, vrijdagnacht en zaterdagnacht kan ik weer in mijn toekomstige kamer, en van zondagnacht tot vrijdagnacht (de 19de) moet ik weer naar de woonkamer ofzo. Maar ik moet mezelf nog steeds gelukkig prijzen met dit kot. Vanaf dat ik op mijn plaats zal zitten kan ik doen en laten wat ik wil en mij volledig installeren. Na het verhuizen van mijn spullen wou ik aan m’n avondeten beginnen, maar dan, ramp van de dag, bloed ten overvloede! Ik had een bot mes genomen en was daar een wortel me beginnen snijden. Ik geraakte dus niet goed door de wortel waardoor ik extra kracht moest zetten, waardoor ik uitschoof, waardoor ik in mijn vinger sneed. Kleine paniek toen ik het zelf goed zag, ik heb denk ik nog nooit zo diep gesneden, het bleef maar bloeden. Toen ik mijn vinger in mijn mond stak om het bloeden te stoppen, dronk ik als het ware mijn eigen bloed. Ik heb het dan met één hand proberen ontsmetten en een extra large plakker er rond gespannen zodat ik mijn vinger top bijna afsloot maar hoopte het bloeden te stoppen, medisch advies ik welkom, maar ik doe die plakker er de eerste dagen niet af. (’t is trouwens in de bovenste plooi van mijn linker wijsvinger, best onhandig dus.) Tot zover de drama’s en de overwinningen van vandaag. Ik heb zonet mijn huiswerk gemaakt dus ben ik weer klaar voor de les van morgen! Ga goed naar school, leer goed en geniet in Antwerpen, dan probeer ik hier hetzelfde te doen.

Kus
Tine