Dag twee in Graz – deel 2

Ik heb zonet mezelf even tot rust moeten dwingen wegens stress om een kot. Ik ga dat onderwerp dus even vermijden.

Ik was dus onderweg met twee franse erasmusstudenten. Na het bezoek aan die officiële dienst waar zij zich aanmelden en ik nog niets kan doen splitsen we weer. Ieder gaat naar zijn kamer en ik wandel naar de jeugdherberg. Het is ondertussen al na vier uur. Vanavond is er in een café bij de uni een welkomsdrink van die taalcursus. Alle cursisten van de intensieve cursus Duits zijn uitgenodigd. Ik wandel naar de jeugdherberg, zoek een winkel en improviseer eten waarvoor geen vuur of warmtebron nodig is. Uiteindelijk is het kwart na vijf als ik in de jeugdherberg aankom. Veel kan ik dus niet meer doen. Ik maak dus maar meteen mijn avondeten klaar. Ik heb toch reuzehonger vermits ik ’s middag geen grote maaltijd at. Gelukkig zijn mijn ontbijten toch goed! Ik maak dus een salade(zo uit een plastieke zak) met een dressing en wortelen. Dat tussen Turks brood… pfoeh ik heb toch echt een kamer nodig want dit is geen gezond leven! Ik heb tijdens het eten ook contact met iemand die positief op mijn mail reageerde. Hij heeft me zelfs op facebook toegevoegd. Een heel vriendelijke man en hij kan ‘tot ziens’ zeggen in het nederlands. Hij vertelde dat hij in Gent was geweest. Maar goed, ik vertel hem dus dat ik dringend op zoek ben maar dat ik deze avond nog die welkomsdrink heb. Als het niet te laat is mag ik hem nog bellen. Ondertussen moet ik mij al haasten om de bus te halen om om 19h op de plek van de afspraak met David en Carole te zijn (die twee fransen). De jeugdherberg ligt echt aan de andere kant van de stad als de uni. Ik moet elke dag van links onder naar rechtsboven op de kaart reizen. Ik loop dus om mijn bus te halen, mis hem wegens té stipt Oostenrijks verkeer maar haal een andere bus, waarmee ik moet overstappen maar die mij alsnog op tijd bij de uni brengt. (veiligheidshalve spraken we in de uni af om samen het café te zoeken) Dat had in Antwerpen toch niet mogelijk geweest. J De drink is om zeven uur. We krijgen een drankje naar keuze getrakteerd en ’t is wel een gezellige avond. Om half tien gaan Carole, Sara (ook een cursusist waarmee we aan de praat geraakte en die bleek mijn ex-kamergenootje (die vriendelijk Portugese) te kennen.) en ik al door. We zaten daar tenslotte als van iets na zeven. En op deze manier kan ik dat kot nog bezoeken. Ik bel een paar keer met die jongen van het kot. Loop even naar de verkeerde straat maar kom er uiteindelijk aan. Het ziet er erg leuk uit en ’t is vlak naast een winkel. Een kleine kamer maar de woongemeenschap lijkt in z’n geheel wel leuk. Er is een balkon een kleine eetkamer, een keuken, een kleine living en een badkamer die er ouderwets maar proper uit ziet. Ideaal, nemen die handel, zou je denken… Haha, nee hoor, niet alles loopt van een leie dakje. De kamer is pas beschikbaar vanaf de 20ste. De jongen van het kot wil mee naar een oplossing zoeken. Maar vindt nu niets. Ik zeg dat ik dan maar verder naar andere koten zoek. Zorgen voor morgen.

Nu is mijn grootste zorg in het midden van de nacht (23h,pikdonker, buurt die ik nog niet ken, door een vreemde stad) tot in de jeugdherberg geraken. Het is een tocht van meer dan een half uur. Niets aan te doen. Gelukkig helpt mijn gloednieuwe ipod mij vlot door de wandeling. Ik kom wel laat aan, moet nog wat opschrijven. (zie verslag gisteren) en slaap uiteindelijk pas om 1h. En om zeven uur moet ik er alweer uit.

Ik droom alvast van een fiets om overal snel en vlot te geraken.
Dat zij die jongen van dat kot trouwens ook nog: ik ga op wereldreis dus je mag mijn fiets gebruiken als ik er niet ben (hij gaat vanaf maart voor 3 maanden weg).

Mal schauwen!

Kus
Tine

ps: concluderend gevoel na dag twee: een geslaagde dag in een leuke stad met vriendelijke mensen!