Dag 6 in Graz

23.00h zondag 8febr

Zondag is Graz, vandaag gaat de scouts ijsschaatsen. Ik mag dus uitslapen zou je dan denken. Maar ik heb om tien voor elf in de stad afgesproken dus ik kom om iets na negen toch maar uit mijn bed. Ik verwachtte daar een hele hoop mensen. Bleek dat iedereen in z’n bed was blijven liggen door de regen. Zo ziet u maar, een Belg is wat gewoon! We vertrekken met vier naar het Kunsthaus, dat is het museum voor moderne kunsten. Een modern, hip gebouw. Daar aangekomen komen er toch nog twee bij. (twee Amerikanen) Het museum valt voor ons allen een beetje tegen. Het is helemaal niet veel en vrij eentonig ( er worden dingen op de muur geprojecteert in twee zalen en verder staan er tekening die met de computer zijn gemaakt en daardoor niet erg uniek of wauw- lijken. Er was dan nog een derde kamer met een tijdelijke fototentoonstelling over Iran en de oorlog in Iran en Irak. Dat was wel ‘mooi’. Al kan ik die beelden moeilijk mooi noemen, .. ze wekken afschuw op, zijn choquerend, … vernietiging en oorlog, u kent het wel. Na het museum gaan we middageten (weeral warm ’s middags, maar het positieve is wel dat je dan niet alleen en eet dus ik geef toe.. (of ik ben gewoon ne meeloper) ) Met een overvolle maag zetten we rond drie uur onze toeristische rondgang verder. We bekijken een paar gebouwen die op de toeristische lijst staan, lopen over de belangrijke straten, gaan naar de klokkentoren (als de klok staat komen daar zo mannekes uitgelopen). Maar na een kwartier wachten tot de klok vier uur gaat slaan volgt de teleurstelling! Het is te koud, de deuren gaan tot op een kier open, ik heb mijn fototoestel in de aanslag en dan.. niets, de klokken luiden verder maar de deurtjes gaan niet verder open. ’t Is de koud. We gaan verder via het mausoleum, wel een mooi gebouw en alles is hier zo proper! Na het mausoleum beklimmen we de Schlossberg. Met vele trappen en uitzichtpuntjes beklimmen we de berg. Stilaan krijgen we een breder beeld van de stad. Boven aangekomen zien we een prachtig beeld langs de stad. Rond de stad liggen langs alle kant besneeuwde bergtoppen… zou ik daar ooit op kunnen gaan snowboarden? Het is al aan het schemeren dus we besluiten allemaal naar huis te gaan. We lopen langs de andere kant van de berg naar beneden. (één iemand neemt de lift omdat die ergens anders uitkomt, wat voor hem gemakkelijker is, er is dus een lift in het midden van de berg) Beneden aangekomen ga ik de andere kant uit, neem afscheid: “Bis Morgen!” en om zes uur ben ik thuis. Ik zit nog steeds vol van het middageten dus eet gewoon een appelsien, een paar boterhammen en een paar koekjes in de loop van de avond. Verder praat ik wat met kotgenoten, die verschieten van mijn Duits. :-) Ik probeer mijn Duitse Vokabelen te vertalen maar ’t gaat veel te traag omdat ik alles in de woordenboek moet opzoeken. De online-prisma werkt al niet meer. Echt, debiele afzetters van Prisma! Don’t buy it! Tot zover mijn goed gevulde zondag. Ik kruip er niet te laat in straks want ’t is weer een weekje vroeg opstaan. Echt in zo’n vroeg ritme blijven zitten omdat je naar de les moet voelt toch maar middelbaarachtig aan, geef mij dan maar mijn unifritme. Voila, tot zover mijn toeristische verkenning, nu ben ik klaar om alle geïntereseerde een mooie rondleiding door deze stad te geven. Wees welkom!

Anekdote: Daarstraks stonden we voor een groot mooi oud huis in het midden van de oude stad. Hier woon ik zei de Tsjechische Veronika (bleek achteraf dat ze er maar tijdelijk woonde maar toch). Spontaan riep ik ui: “amai, das wel een moo….”. Ik hoorde mezelf ineens spreken want wat ik zei zei ik in het Nederlands, geen kat die zou weten wat ik uitriep, maar ’t voelde zo raar aan. Omdat het mij zo opviel en zo spontaan kwam.

Bis Morgen!
kus