Dag vier in Graz

11-12h, zaterdag 7/02/09, verslag van vrijdag 6/02

Vrijdag, ’t is alweer vrijdag, zo voelt het niet, langs de ene kant lijkt de week snel te zijn gegaan maar langs de andere kant was ik een week geleden nog niet eens intensief aan het inpakken en dat lijkt dan weer een eeuwigheid geleden. ’t Is toch wel snel gegaan dan, vorige week vrijdag was ik mijn kot in Antwerpen aan het kuisen en het vaarwel aan het zeggen en nu wordt ik al verwelkomt door een ander kot. Maar das niet ’t gevoel waar ik mee op stond. Vandaag ben ik speciaal om kwart voor zeven opgestaan om goed te kunnen ontbijten in de jeugdherberg en stiekem ook een broodje voor het middagmaal mee te nemen. Al ben in ondertussen al een professional in het meesmokkelen. Ik moet ook nog een beetje inpakken en om twintig na acht heb ik de bus naar de Duitse les. In de bus kom ik Henni tegen, een meisje dat in dezelfde groep zit voor Duits als ik. Ze neemt de laptop van mij over en zo geraak ik toch al iets gemakkelijker vooruit. (ik moest al mijn spullen ’s morgens meenemen omdat ik om 10h buiten moest zijn in de jeugdherberg, ik heb nu ook niet gevraagd of ze lockers hadden maar dan zou ik weer helemaal over en weer moeten terwijl mijn nieuw kot op wandelafstand is van de universiteit. Na de les gaan we nog met vier iets eten. We eten elk een halve pizza en ik besluit mijn broodje dan maar voor ’s avonds te houden. (Er zijn zo veel culturen die ’s middags meer en warm en degelijker eten dan ’s avonds!) Daarna loopt Henni mee naar mijn kot om te helpen dragen. Ze is toch wel een beetje jaloers als ze mijn kot ziet. Zelf heeft ze wel een goed kot maar de eetkamer en de indeling is minder gezellig kan ik uit haar opmerkingen afleiden. Ze zit ook vooral een heel eind van de universiteit. (niet zo ver als de jeugdherberg. Ze stapte twee of drie haltes later op. Maar das nu ook geen ramp want er is goed openbaar vervoer.) Mijn kot is zo’n tien minuten, à een kwartier wandelen van de universiteit. Iets verder als ik Antwerpen dus. Er zijn wel nog andere voordelen: ik heb een uitzicht op een mooi kerkje (toch in mijn kamer die ik vanaf de 20ste zal hebben). De winkel in het huis ernaast en het is een mooie, deftige, rustige buurt. En er rijdt ook een tram door de straat… maar ik wil toch nog steeds voor de fiets gaan hoor. Dat wordt dan weer een nieuwe zoektocht.

De kamer waar ik nu zit heb ik voor een week, van vrijdag tot vrijdag dus das wel goed. Daarna wordt het een week wat zwerven en kamers delen.. Achja ik heb een huis waar ik kan zitten eh. Ik kom tussen twee en half drie aan op mijn kot. Er is niemand anders thuis maar ik had een sleutel dus geen probleem. Ik installeer me wat. Probeer wat aan Duitse woordenschat te werken maar dat lukt uiteindelijk ook niet erg, ik heb nog geen internet dus hang wat in m’n kamer en doe zelfs een dutje (elke dag om 7h opstaan heeft me er niet uitgeruster op gemaakt). Er blijkt toch een jongen thuis te zijn (half Italiaan, half Duitser maar hij woont gewoon hier). Hij legt me de verwarming uit, de wasmachine en zorgt ervoor dat ik internet heb. Hiphoi, nu kan ik al wat meer doen. ’s Avond hebben we met wat erasmussers van de verschillende groepen Duits afgesproken in een bar: the three monkeys. Niemand kent het en eigenlijk weten we ook niet wat we moeten verwachten, mijn flatgenoot zei bv. dat ze daar alleen terechtkomen als ze dronken zijn en nog wat op café willen gaan, het is het enige dat tot 8h ’s morgens open is. Als we er om iets na negen aankomen blijkt het ook volledig leeg te zijn. Beneden, in de kelder is het echt een bar in het midden van de zal en er is plek voor een dj. Boven is het iets chique: een lounge-achtig ding, maar daar is een soort privéreceptie aan de gang. We staan hier nu met vier en besluiten toch maar eerst ergens anders iets te gaan drinken. De andere (de initiatiefnemer o.a blijken later te komen..) Op café is het wel gezellig en we vertrekken er om half twaalf om terug te gaan kijken. Ik had mij in eerste instantie bij de three monkeys niet op iets echt club-achtig, dansavond iets voorbereid. Ik dacht dat we gewoon op café gingen. Maar goed, na even op café te hebbe, gezeten ben ik daar ook al weer over en heb ik nog wel zin om te dansen. We komen er aan en dan volgt toch wel een grote schok. Er dans niemand! Blijkt dat dat gewoon niet de gewoonte is hier. Alle meisjes die binnenkomen zijn opgekleed en uitgedost alsof ze naar een soort discotheek gaan ofzo, de muziek staat hard en wordt gespeeld door een dj, we moesten betalen om binnen te mogen, er is een kleine dansvloer maar iedereen hangt gewoon rond te toog van die bar in het midden. Ik wordt echt gek, de dj is nog wel vrij goed, ik heb nog wel zin om eens goe te dansen maar dat gebeurd hier niet. Debiele Oostenrijkers! Ik ga hier echt gek worden als ze dit begrijpen onder uitgaan. Op café gaan oké, maar echt uitgaan is nog iets anders dan rond een toog hangen en u bezatten, alle in mijn ogen dan toch. Een Oostenrijker (vriendje van een meisje van onze les die er bij is) vertelt dat er wel plaatsen zijn waar wordt gedanst maar das dan super vol, waar je niet kunt bewegen en waar het stikt van de drugs. Das nu ook niet wat ik zoek. Pfoeh, ik zal toch eens in andere kringen moeten horen dan… eerst even die kringen maken dan natuurlijk :-s. We zien wel. Als ik thuis kom kijk ik nog even tv op mijn laptop en kijk al uit naar uitslapen morgenvroeg. Heerlijk! Eindelijk. En dat in mijn eigen kamer(in bruikleen voor een week dan toch) en in een dubbel bed. :-)
Lieve groeten.