Dag 29 in Graz

verslag dinsdag 3 maart

Dinsdag van de eerste zogezegde lesweek. Wegens gebrek aan lessen weinig plannen. :-) De rustige dag geraakt toch gevuld. Om 11h moest ik in de uni zijn om nog eens lang die ‘academic advisor’ te gaan. Van zes vakken ben ik ondertussen al zeker maar voor 1 sta ik nog steeds op de wachtlijst en voor mijn mastervak geraak ik maar niet ingeschreven. Ik wordt er door de online-registratiedienst telkens weer uitgegooid. (Ze kunnen bij erasmusstudenten niet zien of ze al een bachelor hebben en moesten ze het kunnen zien zou ik er nog steeds uitgegooid worden, maar bon, ik heb de toelating om het te volgen dus normaal mag er geen probleem zijn). Ik ga dus naar die man om even te melden dat dat niet lukt. Hij is er niet (zeer vreemd want hij heeft enkel op dinsdag spreekuur). In de uni kom ik Henni, een meisje van mijn Duitse les tegen. Zij moet zich ook inschrijven voor haar mastervakken. Nadien gaan we samen lunchen. Voor de lunch lopen we langst een stand die voor het gebouw van sociale en rechtswetenschappen staat. Ze delen er kranten uit en proefabonnementen voor drie weken. Ik schrijf me in. voila se, Der Standard voor drie weken gratis! Nu nog lezen en mijn Duits zal hoge toppen bereiken.
Tijdens de lunch kom ik te weten dat er een andere dienst is waar ze erasmusstudenten inschrijven in mastervakken (waar ze hun eigen systeem kraken!). Ik ga er na de lunch naartoe. Blijkt dat het al gesloten is maar er komt net een vrouw aan die me kan vertellen dat ik morgen om negen uur moet terugkomen. Pfoeh! Ik voel mij hier echt van het kastje naar de muur gestuurd worden! Ik ga dan maar terug naar huis. In de namiddag loop ik nog even en daarna vertrek ik naar het bureau van ‘esn’ (erasmus student network, zij organiseren trips en reisjes voor erasmusstudenten). Deze zaterdag is er een bezoek aan een chocolade fabriek met aansluitend een bezoek aan een spa-resort gepland. Vooral dat eerste interesseert mij. Ik heb al gemaild om mij in te schrijven want er zijn nog maar een paar plaatsen. Ik sta nu op de pre-registrated list maar ik moet dus nu gaan betalen. Ze mailden me dat ik er op tijd moest zijn, anders wordt ik geschrapt. Op zondag stuurde ze dan nog eens een algemene oproep door dat er nog maar een paar plaatsen waren. Een klein uur van te voren sta ik dus aan dat bureau. Ik voel me vrij tot zeer belachelijk. Zo extreem vroeg zijn is helemaal niet mijn ding en ’t is hier nog wel helemaal verlaten. Na vijf minuten voel ik me al niet meer zo belachelijk.. er komen drie mensen binnen voor dezelfde reden. Vanaf dan blijven er constant mensen toestromen. Ik kan dus als eerste binnengaan. Zeg dat ik gemaild heb en na betaling is alles in orde. Ik vroeg nog hoeveel plaatsen er zijn. “Es ist fertig” zegt hij. Ik trek een beetje een vreemde verbaasde kop… ja, er is nog één plaats zegt hij daarna. Ik vertel hem dan toch maar dat er buiten zo’n dertig tot misschien vijftig man staat te wachten voor dezelfde reden als ik. Blij en mezelf dankbaar voor de belachelijke vroegheid ga ik door. Buiten moet ik toch wel wat mensen teleurstellen.. thuisgekomen eet ik nog en verder blijf ik rustig thuis.
(ps: dag 30 volgt over enkele luttele uurtjes!)