Dag 33 in Graz

Verslag zaterdag 7 februari 09

Servus! Vanmorgen slaap ik uit. Mijn bed ligt te goed en buiten ziet het er te grijs uit. Ik mag het toch niet te lang rekken want ik moet vandaag nog ingrediënten kopen voor mijn Belgische bijdrage aan ons internationaal diner morgen. De winkels zijn hier op zondag allemaal dicht, op een paar uitzonderingen na. Die ofwel mini-winkels zijn met de inhoud van een nachtwinkel (je snapt wel, zo’n soort kruidenier die er gevuld uitziet maar waar je niet eens een gavarieerde maaltijd kan samenstellen). Ofwel moet je het erg ver gaan zoeken. Ik duik dus in het internet op zoek naar gerechten die typisch Belgisch zijn. Conclusie: 1/3 is met bier of drank die ik hier niet zal vinden, 1/3 zijn zoete dingen en dan is er nog een deel met moeilijke ingrediënten. Asperges ofzo, daar zou ik hier ongelofelijk lang naar moeten zoeken om er dan een half miljoen voor te betalen, nein, danke. Ik koop dus gewoon wat ingrediënten die ik misschien kan gebruiken zonder eigenlijk te hebben beslist wat ik ga maken. Om één uur moet ik al op de plek van afspraak zijn, om tien na één vertrekt de bus namelijk richting chocoladefabriek! Daar aangekomen blijkt het echt reusachtig te zijn. We zien het proces van boom naar boon tot poeder tot chocolade en dat alles kunnen we proeven. De lopende chocolade voor ze bewerkt is. Véél te bitter dus en helemaal niet lekker (recht van de cacaoboon). Maar dan mogen we ook alle reeds bereide chocoladesoorten proeven die hier gemaakt worden. En geloof mij dat zijn er veel! Minstens dertig soorten en dat zijn dan nog de gewonen harde chocoladestukken, daarna volgt een ruimte waar we warme melk krijgen en een stuk drinkchocolade mogen kiezen om erin op te lossen. Dan volgt er een zaal met bolletje van chocolade met een soort van noot in of gemengd met iets maar dit proef al niet meer als goede chocolade. Hier eet ik bitter weinig. Flauw, goedkoop afzwaksel van chocolade als je het mij vraagt want de meeste van die bolletje zijn niet eens lekker. (ik zal daarnaast ook al vrij vol van wat ik tot hiertoe reeds te verteren kreeg!) Hierna volgt nog een laatste deel. Er is een band waar heel de tijd bakjes met chocolade in voorbijkomen. Het is meestal een rand van chocolade en daarin gewoon iets anders: marsepijn, fruitoplossing, champagne, caramel, … stuk voor stuk niet te eten. En ik ben kansen blijven geven. Er was enkel één goed ding bij (van de dertig ofzo!) De chocolade met caramelbutter. Die proefde zoals de Diam van ikea (je weet wel die reep in de rode verpakking, ze hebben ze ook in een kleiner formaat zoals de celebrations). Daar stopte de chocoladefabriek. Er volgt nog een winkel maar door de overdosis heb ik niet echt zin om nog iets te kopen (blijkt trouwens dat deze chocolade stukken van mensen kost.. ’t is ook wel fairtrade zo bleek tijdens de tour). Op het einde moeten we het lepeltje waarmee we heel de tijd de chocolade konden proeven afgeven. Maar ’t is zo’n mooi stenen lepeltje met een tekening op. Iedereen had verwacht dat we dit mochten houden… De doos met afgegeven lepeltjes ziet er ook vrij leeg uit.. dus we blijven toch maar bij ons eerste gedacht.. Houden! (subtiel weliswaar)
Als iedereen buiten is (we zijn hier met zo’n vijftigtal erasmussers denk ik) vertrek de bus weer. We moeten nog een half uurtje rijden naar de Spa-thermen. Daar blijven we drie uur. Dobberen in warm water, zowel binnen als buiten, er is zo’n waterstroom, bubbelgedeeltes en er zijn ook sauna’s. Na drie uur ontspannen heb ik het dan ook wel gehad. We komen weer aan met de bus in Graz om half elf. Ik ben doodmoe, kapot! Ik moet nog wel iets eten maar dan ga ik als een blok ik slaap vallen denk ik. Ik heb echt geen fut meer om te koken dus ik neem mij voor gewoon brood te eten. Als ik thuis kom blijken mijn kotgenoten nog aan tafel te zitten met lasagne. Ze vragen of ik honger heb en heb ik toch nog lekker eten vandaag. Als dessert kan ik dan weer de overschot van mijn chocoladetaart aanbieden. Die in erg goede aarde valt. Nadien volgt nog een kleine studie van de Belgische chocolade en zo wordt het toch nog later dan ik had verwacht.