zaterdag 14 maart 2009

Dag 37 in Graz

Verslag woensdag 11 februari 09


Op woensdag heb ik nooit les dus ik kon een beetje uitslapen. Vandaag was het weer prachtig weer. Ik ben een stukje gaan lopen, heb voor de middag gegeten en dan ben ik vertrokken. Ik had om kwart na twee afgesproken met Sara. Ik had haar al even niet meer gezien of gehoord dus toen we elkaar vorige donderdag op het Erasmusfeestje tegenkwamen spraken we af eens een koffie te gaan drinken. In het studentenpizzarestaurant gaan we iets eten/drinken. Zij iets eten, want ze had les tot twee uur en nog niet gegeten, ik al wel dus ik drink gewoon een koffie. Tijdens onze koffieklets (waar ik ook een Belgisch(!) speculaasje bij krijg) komen we ook op het onderwerp fietsen. Zij kent een goede fietsenmaker waar ze deze namiddag wel met mij naar toe kan gaan. Sara moet er zelf ook nog langs voor een licht. Er zal dan ook nog een derde meisje meekomen, ook een Portugese. Ze is in Portugal naar een Duitstalige school geweest en kan dus heel goed Duits. Zij kent ook de man van de fietsenmaker al omdat ze hem in twee weken zo’n tien nieuwe klanten heeft bezorgd. (het is een Turkse fietsenmaker, iets goedkoper als de andere fietsenmakers en een eenmanszaak én achter mijn hoek :) ) Na onze koffie gaan we elk eerst overhuis (want ik ben ook niet naar de uni gekomen met mijn fiets). Om vier uur treffen we elkaar weer voor de fietsenmaker. Eindelijk kan ik normaal gaan fietsen als mijn zadel lager staat. Als de fietsenmaker aan mijn fiets toekomt probeert hij eerst handmatig (wat uiteraard geen beweging teweeg brengt vermits ik zelf ook al alles geprobeerd heb). Dan haalt hij een reuzetang boven en uit alle macht probeert hij de stang van het zadel los te draaien… zonder succes. Hij vertelt mij dan hij het anders zal moeten oplossen. Ik vraag naar uitleg en hoeveel dat gaat kosten. Hij zou de stang moeten doorsnijden, dan de resten eruit halen en lager er terug inzetten. Dan kan ik al niet maken omdat het niet mijn eigen fiets is. Als hij dat doet kan ik het zadel daarna niet meer op de oorspronkelijke hoogte zetten. Als ik dat doe zou ik op het einde een nieuw zadel moeten kopen. (de kosten lopen dan al fameus op!) Daarnaast komt nog eens dat mijn achterrem niet zo goed werkt en dat hij die eigenlijk ook moet fiksen om veilig te rijden. (ik had zelf ook al gemerkt dat ik lichtjes naar voren voor als ik oprupt remde.. levensgevaar dus eigenlijk). Tijd om terug de veilige weg op te gaan want naar het schijnt is het ook gevaarlijk om op een zadel te fietsen dat véél te hoog staat. (je moet het eens proberen, je hebt dan echt veel minder evenwicht). De veilige weg is… een andere fiets. Toevallig (oh, hoe zuvällig) verkoopt deze fietsenmaker tweedehandsfietsen. Ik moet er toch even bij een koffie over nadenken :) Sara en Rose (die andere Portugese) gaan ook een koffie drinken omdat ze een half uurtje moeten wachten op Sara’s fiets. Ik breng mijn fiets naar huis en zoek hen daarna op in een koffiehuis op Jakominiplatz. Ik besluit dus de fiets te kopen. We gaan terug naar de winkel en daar vraagt de Portugese Rose naar de fietsen vanaf 50euro. Hij heeft er twee van 50 en drie van 65. Ik val voor één van vijftig. Een roestoranje minifiets. Alles is in orde. Voor en achterligt op dynamo, remmen werken, hij vervangt ter plaatse nog de binnenband van het voorwiel. Geen mannenfiets meer, dus befietsbaar met rok en best of all: hij heeft een mandje vanachter!!! Ik koop dus deze en dolgelukkig fiets ik naar huis. Aja, ik heb er ook een slot bij gekregen :-) ook handig. Thuisgekomen moet ik meteen aan m’n avondeten beginnen (’t is dan al bijna zeven uur). Ik heb nog afgesproken om naar een café te gaan waar ze live muziek komen spelen. Ik weet nog niet om hoe laat dus moet toch zien dat ik tegen een redelijk uur gegeten heb. Uiteindelijk blijkt dat ze om negen uur beginnen spelen en om kwart voor negen spreken we dus af. Het is een typisch caféetje en er komen uiteindelijk toch een tiental erasmussers opdagen (waarvan ik de helft niet ken). De muziek is ook wel goed en tussen tien en elf gaan we dan weer huiswaarts.

1 opmerking:

  1. Proficiat met de aankoop van de fiets. Hopelijk meer oranje dan roest!
    Papa

    BeantwoordenVerwijderen