Dag 52 in Graz

Verslag donderdag 26 maart

Pijnlijk, om half acht opstaan, les om negen uur. Gelukkig duren de lessen hier wel steeds maar anderhalf uur. Als ik na mijn eerste les terug thuis kom, moet ik wel als de bliksem verder lezen voor mijn tweede les. (gisteren niet afgekregen) Het is toch wel even aanpassen dat ik hier zoveel lessen met een massa leeswerk moet voorbereiden. Tijdens de les voel ik mij echt een sukkel. We moeten in groep discussiëren over wat Elias (een socioloog) over emoties zegt. Elke groep moet één bepaalde vraag beantwoorden. (het gaat over de tekst die we dus moeten voorbereiden). Ik heb tijdens heel die discussie geen woord gezegd en ik heb mij daar denk ik ook nog nooit zo slecht bij gevoeld! Ik voelde mij echt achterlijk. Duits is dus te moeilijk… ik verstond ni wat de Oostenrijkers zeiden en ik had die tekst niet genoeg verstaan laat staan dat ik er iets zou over kunnen zeggen in het Duits! Ja, hoe dom, kan je je voelen. Om toch iets te zeggen die les, ga ik na de les naar de prof. Even mededelen dat ik erasmusstudent ben en dat de teksten in het Duits toch wel moeilijk zijn.. Ik merk niet erg veel begrip op.. Ik vraag dan maar of ik die teksten in het Engels zou kunnen lezen. Ja, ge kunt de verwijzingen daar vinden ga maar zoeken in de bib! Verdomme, onbehulpzame Oostenrijkers. Duidelijk dat die geen ervaring hebben met het werkelijke gebruik van ANDERE talen (oké das overdreven maar die prof had op zen minst interesse kunnen tonen, als ik hoor wat voor uitzonderingen andere erasmussers hier soms krijgen. Deze keer vind ik het dus niet leuk om het de hard way te moeten doen! (hierbij verwijs ik naar het kot, waarover ik reuzeblij ben, omdat ik niet in een Studentenheim zit.) Officieel een kleine rotdag vandaag dus. ’s Avonds is er gelukkig nog even afleiding. Ik ga bij Denisa en Radka echte Spaanse omelet eten. Quiké komt die daar maken omdat Denisa en ik morgen een dessert gaan maken waar hij ook mee mag van smullen. Nu hopen dat de taart morgen ‘om te smullen’ wordt…